مثل کبوتر باز هم دارم هوایت را

یا مثل آهو بره قصد التجایت را

مثل کویری سبز و رودی خشک می مانم

دنبال خواهم کرد اما ردپایت را

دنبال خواهم کرد تا من نیز بشناسم

معنای طعم خوب لبخند رضایت را

آموختم از چشم های خیس مادرها

تعظیم سوی گنبد زرد طلایت را

این نقره ها دلدادهای دلربایی هات

فولاد ها دل می دهند آهن ربایت را

ای کاش مثل گنبد آبی گوهر شاد 

خط می زدم تنهاییت را انزوایت را

حالا گشودی جای نیشابور در مشهد

دروازه های رحمت حصن خدایت را

ای کاش این بار از کنار کعبه برخیزی

در شهر تاریکی بپیچانی صدایت را

شاعر:انتظار نگار

 @entezarnegari

https://telegram.me/joinchat/DJivlj9j-Kql_c9ZkHNgCQ